Moondrop Venus recensie

Moondrop Venus recensie

Vandaag zal ik de Moondrop Venus beoordelen, de vlaggenschip over-ear hoofdtelefoon van het bedrijf. Als u bekend bent met Moondrop, kent u ze vrijwel zeker vanwege hun populariteit in de IEM-ruimte. Dit is de eerste keer dat ik een over-ear release van Moondrop probeer – hopelijk kun je me vergeven, want er is maar één andere Moondrop over-ear release aan voorafgegaan, de Moondrop Void. Met $ 600 heeft de Moondrop Venus veel stevige concurrentie in het middensegment. Laten we eens kijken waar het mee komt, het ontwerp en de technische specificaties bekijken en tot slot praten over hoe het klinkt.

Wat zit er in de doos?

• Moondrop Venus over-ear open-back hoofdtelefoon
• Hoofdtelefoonkabel met 3,5 mm ongebalanceerde aansluiting
• Hoofdtelefoonkabel met 4,4 mm gebalanceerde jackplug
• 3,5 mm naar 6,3 mm ongebalanceerde adapter
• Garantie/Authenticiteitskaart
• Gebruikershandleiding

Kijk en voel

“Wauw,” zei ik toen ik het merkbare gewicht van de Venus in mijn handen voelde. ‘Wauw,’ zei ik nog een keer, toen ik de Venus op mijn hoofd zette en voelde dat de geveerde hoofdband al het gewicht dat ik zojuist in mijn handen voelde, teniet deed. De Venus mag met bijna 600 gram ongeveer net zo zwaar zijn als een Audeze-koptelefoon, maar hij verdeelt zijn massa gracieus. Het volledig metalen frame biedt een veelbelovende duurzaamheid, die verder wordt versterkt door de draaiflexibiliteit van de blikken. Even terzijde, de fysieke bouw deed me enigszins denken aan een broer-van-een-andere-moeder van ThieAudio’s Wraith.

Onnodig te zeggen dat ik fan ben van de pasvorm, en ik hou ook van de chic-industriële look. Als ik had om kritiek te leveren op dit deel van mijn recensie, zou ik zeggen dat de lederen oorkussens waarschijnlijk niet zo goed tegen zweet kunnen. Dit is niet al te ernstig als het gaat om de inherent ventilerende eigenschappen van open-back hoofdtelefoons.

Technisch ontwerp en specificaties

Als het om het technische ontwerp gaat, moeten we het op kleine schaal hebben – heel kleine schaal. De diafragmadiameter van de Moondrop Venus is 100 mm breed en 2 micron dik, met een gedrukt zilveren circuit dat een enkele micron dik is. Dit resulteert in een extra lichtgewicht en gevoelig membraan met een laag warmteverlies. Spanningen op de printplaat worden gelijkmatig verdeeld, evenals het magnetische veld parallel aan het diafragma, wat resulteert in meer gelijkmatige diafragmabewegingen. Het gelijkmatige magnetische veld wordt bereikt via eindige-elementenanalyse-optimalisatie, een geavanceerde en over het algemeen industriële technologie die wordt gebruikt bij het ontwerpen van straalmotoren. Hoewel ik zeker weet dat er andere koptelefoons zijn die deze technologie gebruiken, is de enige die meteen in me opkomt de Dan Clark Expanse – een vlaggenschip van $ 4.000. Ik merk dit simpelweg op omdat het best opwindende technologie is om te zien in een koptelefoon van $ 600.

Het laatste waar ik hier op wil wijzen, is dat de 18 ohm-impedantie van de Moondrop Venus op papier misschien laag is, maar ik moest er een aanzienlijke hoeveelheid kracht aan geven om hem goed aan te drijven (iets meer dan ik geef aan mijn 40 ohm Meze 109 Pro bijvoorbeeld). Een telefoondongle zal waarschijnlijk voldoende zijn, maar het lijkt erop dat de kabels die bij de Venus worden geleverd, aanzienlijke weerstand hebben.

Geluidsbeeld

Moondrop’s Venus zorgt voor een erg leuk podium, ook al is het niet het grootste. Delen werden redelijk dicht bij mijn gezicht gehouden, maar net genoeg afstand om een ​​respectabele hoeveelheid diepte en sporen van hoogte vast te stellen. Dat gezegd hebbende, toonde de Venus een aantal indrukwekkende ensceneringskwaliteiten met harde pannen, die vaak aanvoelden alsof ze mijn oren van achter mijn schouders naderden. Beeldvorming leek bijzonder nauwkeurig, met zeer milde pannen die resulteerden in subtiele maar merkbare veranderingen in plaatsing in mijn gehoorveld. Kortom, het podium van Venus is klein, nauwkeurig, energiek en flexibel.

Dieptepunten

Hoewel de Venus vrij bescheiden omgaat met zijn echt diepe sub-basfrequenties, is hij veel meer vooruitstrevend als het gaat om zijn mid-bas. Hier voelde ik strak gecontroleerde trillingen door de oorkussens stromen – het is een bas die je zowel kunt voelen als horen, hoewel ik de Venus niet simpelweg zou classificeren als een “basachtige” hoofdtelefoon. In plaats daarvan levert het een bevredigende, fysiek gevoelde low-end die zorgvuldig lijkt te zijn gesneden om te voorkomen dat een mix wordt gemaskeerd of overweldigd. Een beetje tot mijn verbazing ervoer ik niet de klap die ik over het algemeen verwacht van matig basachtige vlakke hoofdtelefoons, maar ik zou de dieptepunten van de Venus niettemin als snel en responsief kwalificeren.

Midden

Het middenfrequentieprofiel op de Venus is hoog-midden dominant – zang had heldere boventonen benadrukt en snaredrums hadden iets meer scheur dan dreun in hun invloed. Low-mids en center-mids zijn nog steeds voldoende aanwezig om de dingen natuurlijk te laten klinken, en vielen op geen enkel moment op als gebrekkig tijdens mijn luisterbeurten. Ik vond deze mids-balans best leuk; de hoge middentonen en hoge tonen van de Venus zorgen voor een helder, schoon contrast met zijn strakke, vibrerende middenbas zonder de rest van de middenfrequenties eruit te halen.

Hoogtepunten

De Moondrop Venus heeft een matige lage treble-amplitude, een ietwat gereserveerde hoge treble-extensie en een ongelooflijk gedurfde en heldere mid-treble. Deze nadruk op de middenhoge tonen maakt van de Venus een beslist heldere hoofdtelefoon, meer dan wat dan ook. Net als zijn hoge middentonen, creëert zijn intense middenhoge tonen een opheffend contrast met zijn prominente middenbas, en geeft hij helderheid en lucht aan de zang. De harmonische boventonen op gitaren schijnen, en branden misschien af ​​en toe – ik geniet bijvoorbeeld van een koptelefoon die wat “pijn” in zijn hoge tonen verpakt, maar ik noem dit als een eerlijke waarschuwing voor mensen met lagere hoge tonen-toleranties dan ikzelf. Hi-hats kregen extra puntige eigenschappen, terwijl crashbekkens een andere waarschuwing vormden voor de treble-gevoelige. Misschien wel het hoogtepunt van de high-end was de omgang met snaren, die zeer gedetailleerde timbres hadden te midden van de hoge tonen van Venus. ten slotte, Ik was opgelucht toen ik hoorde dat de Venus niet bijzonder sissend was, ondanks wat je zou verwachten van een hoofdtelefoon met de Venus-balans.

Algemeen

De Moondrop Venus is een geweldige balans tussen plezier en verfijning. Het zorgt voor een basachtige en heldere balans zonder toevlucht te nemen tot een V-vormige middenschep. De prestaties zijn indrukwekkend en ik zie het als een welkome, unieke toevoeging aan de over-ear-competitie van minder dan $ 1.000. Degenen met gevoeligheden voor hoge tonen willen deze misschien met de nodige voorzichtigheid benaderen, maar over het algemeen lijkt het erop dat Moondrop een behoorlijk goede start heeft gemaakt met hun uitstapje naar de ruimte voor over-ear hoofdtelefoons.

De Moondrop Venus is hier te koop bij Audio46.