Verbinding mislukt: waarom zijn de smartphone-apps van camera’s zo irritant?: Digital Photography Review

Uw nieuwste camera heeft waarschijnlijk Wi-Fi-mogelijkheden, maar we weten dat veel mensen zeggen dat ze die mogelijkheid gewoon helemaal niet gebruiken. Gedeeltelijk komt dit doordat de potentieel nuttige apps voor beeldoverdracht onhandig of onbetrouwbaar kunnen zijn in het gebruik. Waarom is het zo moeilijk om sommige afbeeldingen gewoon naar je telefoon over te zetten?

Het is bijna twintig jaar geleden dat Nikon de eerste camera’s met Wi-Fi introduceerde en 16 jaar geleden dat de iPhone het moderne smartphonetijdperk hielp inluiden, en toch blijven we horen hoe onbetrouwbaar en inconsistent de ervaring van het aansluiten van camera’s kan zijn.

Zou het niet leuk zijn?

De ervaring kan erg frustrerend zijn, omdat het concept zoveel belofte in zich bergt: het idee om een ​​speciale camera te kunnen gebruiken om precies de foto te maken die je wilt en deze vervolgens te kunnen delen of uploaden met een smartphone lijkt voor de hand te liggen. Ongeacht de verschillen in beeldkwaliteit, de beste camera’s zijn veel beter om deel te nemen aan het fotografische proces dan een kleine glazen plaat met een cirkelpictogram onder aan het scherm.

Evenzo heeft een smartphone al de bijbehorende communicatiemogelijkheden, geavanceerde interface en draadloos contract, wat zou moeten betekenen dat er niet hoeft te worden betaald om de mobiele en GPS-hardware te dupliceren, voor uw cameramaker om te proberen een uitgebreide invoerinterface te ontwikkelen of voor iedereen om grote, vaak onverzoenlijke netwerkoperators te overtuigen om redelijk geprijsde abonnementen aan te bieden voor apparaten die niet zullen worden gebruikt voor surfen op het web of telefoongesprekken.

Ik wens dit niemand toe: de reeks smartphone-apps die ik gebruik bij het beoordelen van camera’s.

Gemakkelijke smartphone-connectiviteit, of het nu gaat om het overbrengen van foto’s, het op afstand bedienen van de camera of het toevoegen van locatiegegevens aan afbeeldingen, zou een van de belangrijkste manieren moeten zijn voor camera’s om te concurreren met (of misschien te profiteren van) de eenvoud en alomtegenwoordigheid van smartphones, dus het is zeer in het belang van de cameramakers om dit allemaal te laten werken. Dus waarom is dit probleem niet lang geleden opgelost?

Telefoonfabrikanten maken het je niet gemakkelijk

Het klinkt alsof het geen al te moeilijke uitdaging zou moeten zijn: er zijn slechts twee besturingssystemen voor smartphones die in aanzienlijke aantallen worden gebruikt: iOS en Android. Maar elk presenteert zijn eigen problemen. Om de ‘beveiliging/privacy’-tak van zijn verkooppraatje te ondersteunen, heeft Apple veel controle over zijn hardware. Jarenlang hadden zijn telefoons geen NFC-hardware, dus er kon geen ’tap to connect’-optie zijn voor iOS-gebruikers, en toen het eindelijk NFC toevoegde, werd het alleen gebruikt voor contactloze betalingen. Evenzo is het al lang een Apple-beperking dat apps niet de mogelijkheid hebben om de wifi-verbindingsinstellingen te wijzigen. Dit is logisch vanuit beveiligingsoogpunt, maar betekent dat gebruikers handmatig moeten overschakelen naar de wifi-verbinding van hun camera, in plaats van dat de app dit op de achtergrond kan doen.

Hoewel het de laagst gewaardeerde app van de cameramakers in de Google Play Store is, kan ik me niet herinneren wanneer ik voor het laatst een probleem had met de Camera Connect-app van Fujifilm, mogelijk omdat ik meestal het nieuwste model aan het testen ben. Ik ben me ervan bewust dat eigenaren van een X100V bijvoorbeeld een heel andere ervaring hebben gehad.

Android-telefoons hebben geen enkel bedrijf dat dicteert wat apps wel en niet kunnen doen. In plaats daarvan heeft het een grote verscheidenheid aan telefoonfabrikanten die verschillende dingen doen met een veel diverser scala aan hardware, wat het voor een cameramaker moeilijk maakt om een ​​consistente ervaring te bieden op verschillende apparaten. Cameramakers hebben me op verschillende manieren verteld dat hun app niet werkte omdat mijn telefoon te nieuw was, omdat hij niet van een maker was die populair genoeg was om het testen waard te zijn, en vervolgens omdat hij te oud was om te worden ondersteund. Allemaal binnen een tijdsbestek van ongeveer 12 maanden.

Cameramakers zijn geen z/w-ontwikkelaars

Deze ervaring benadrukt het onderliggende probleem: cameramakers zijn in wezen geen softwarebedrijven. Camerabedrijven zijn ook vaak kleiner dan de meeste mensen aannemen. Ze hebben teams die software voor hun camera’s ontwikkelen, zowel wat betreft de onderliggende functies als de gebruikersinterfaces, maar dat betekent niet noodzakelijkerwijs dat ze over de middelen voor softwareontwikkeling beschikken om apps voor twee besturingssystemen te ontwikkelen of om ze continu up-to-date te houden naarmate die besturingssystemen evolueren.

Zelfs als ze in-house mogelijkheden hebben om apps te ontwikkelen, hebben ze misschien niet de middelen of de mentaliteit om achterwaartse compatibiliteit te behouden, terwijl ze ook proberen updates van OS-versies en nieuwere telefoonhardware bij te houden en nieuwe functies voor nieuwe modellen te ontwikkelen en testen.

Omgekeerd houdt mijn telefoon er echt niet van om wifi-verbindingen op te zetten met Nikon’s Snapbridge-app, die ik erg betrouwbaar vond op mijn vorige telefoon en die over het algemeen goede recensies krijgt van gebruikers.

Dit creëert niet alleen een probleem wanneer Android of iOS naar een nieuwe versie gaat of bijgewerkte telefoonhardware omarmt, maar ook wanneer camerahardware evolueert. Wanneer bijvoorbeeld mogelijkheden zoals een constante Bluetooth-verbinding of nieuwere Wi-Fi-standaarden op nieuwe camera’s verschijnen, ligt de focus vaak op het benutten van deze nieuwe functies, niet op het handhaven van compatibiliteit. Een cameramaker heeft erkend dat dit de reden is waarom hun app in wezen niet meer werkte met sommige van zijn oudere camera’s.

Dit maakt het erg moeilijk om de kwaliteit van de connectiviteit in onze beoordelingen te beoordelen, afgezien van de uitdaging om een ​​tweede telefoon te vinden die het andere besturingssysteem gebruikt: we gebruiken meestal de camera’s voordat de apps ze ondersteunen, of we merken dat we de best mogelijke ervaring krijgen, net nadat de app is bijgewerkt, na uitgebreide tests met het nieuwe model.

Camera’s gaan langer mee dan apps

En dit benadrukt het laatste probleem: camera’s hebben de neiging om een ​​veel langere levensduur te hebben dan de meeste telefoons. De verwachting dat je nieuwe telefoon, met een nieuwer besturingssysteem, net zo goed zal werken met een vijf jaar oude camera, terwijl hij ook de camera ondersteunt die nog in de maak is, is voor cameramakers moeilijk te handhaven. Zo hebben zowel iOS als Android de overstap gemaakt van 32-bit naar 64-bit en worden oudere apps steeds vaker niet ondersteund.

Het meest extreme voorbeeld van deze mismatch van tijdschema’s komt van een van ’s werelds grootste smartphonefabrikanten. Samsung bouwde een aantal zeer geavanceerde smartphoneconnectiviteit in zijn camera’s, tot en met de Galaxy Camera-modellen die in wezen zowel smartphones als camera’s waren. Maar toen het bedrijf wegliep van de cameramarkt, liet het zijn NX-gebruikers achter met camera’s waarvan de connectiviteitsmogelijkheden verwelkten, vrij dicht bij het begin van wat een lange levensduur van hun camera’s had moeten zijn.

Dit is geen probleem dat uniek is voor camera’s, dus het is niet per se een geweldig plan van Apple en Google om de camera’s te gebruiken die in hun apparaten zijn ingebouwd. Kijk rond in je huis en je zult merken dat je een aantal app-verbindbare apparaten hebt, misschien een muzieksysteem, een airconditioning of een paar ‘slimme’ gloeilampen die misschien niet zo betrouwbaar werken als toen je ze voor het eerst instelde. Veel van deze apparaten zullen waarschijnlijk ook langer meegaan dan de app waarmee ze oorspronkelijk werkten.

Het gaat beter (langzaam)

Ondanks dit pessimisme lijkt het enigszins te verbeteren. Constante Bluetooth-verbindingen met een laag vermogen waarmee de telefoon of camera met de ander kan communiceren en een Wi-Fi-verbinding tot stand kan brengen, lijkt gebruikelijker en steeds robuuster te zijn geworden.

Op de hoogte zijn van firmware-updates en deze kunnen downloaden via je telefoon maakt het makkelijker om je camera up-to-date te houden.

Een snelle blik op de app-winkels van Google en Apple suggereert dat het beter gaat: Canon’s Camera Connect-app heeft een gemiddelde beoordeling van 4,65 op 5, terwijl Nikon’s Snapbridge niet ver achterblijft met 4,35. Misschien zal de beoordeling van 1,85 van Sony verbeteren naarmate een groter deel van zijn gebruikers overstapt op recente camera’s die een constante verbinding ondersteunen. Hoewel we vermoeden dat Fujifilm had gehoopt dat zijn nieuwe XApp hoger zou scoren dan de huidige beoordeling van 2,25 (vergeleken met de sombere 1,5 sterren die de oudere Camera Connect-app behaalde).

Naast het (over het algemeen) verbeteren van de prestaties, voegen de apps van de meeste merken functies toe zoals de mogelijkheid om firmware onderweg bij te werken (wat ik regelmatig heb gebruikt voor verschillende camera’s). Maar tot op zekere hoogte moeten we ons misschien neerleggen bij het idee dat Wi-Fi-mogelijkheden iets zijn dat misschien niet het hele leven van een camera meegaat, en er gewoon van genieten zolang het duurt.