Winnaars World Press Photo bekend: Digital Photography Review

Associated Press-fotograaf Evgeniy Maloletka’s beeld van de nasleep van een Russische aanval op een ziekenhuis in de Oekraïense stad Mariupol in maart 2022 kreeg de hoogste eer bij de World Press Awards 2023.

Maloletka documenteerde het dagelijkse leven onder conflicten in Mariupol toen hij deze scène vastlegde van arbeiders die Iryna Kalinina, gewond en zwanger, haastig wegjagen van een kraamkliniek die werd beschadigd tijdens een Russische luchtaanval op 9 maart 2022.

Iryna’s baby, genaamd Miron naar het woord voor ‘vrede’, werd doodgeboren. Iryna stierf een half uur later. Ze was 33. In een interview voor de aankondiging van de prijs, Maloletka vertelde het AP, “Voor mij is het een moment dat ik de hele tijd wil vergeten, maar ik kan het niet. Het verhaal zal me altijd bijblijven.”

De wedstrijdjury zei dat ze ‘voelden dat dit beeld de absurditeit en gruwel van oorlog weergeeft. Het is een nauwkeurige weergave van de gebeurtenissen van het jaar en het bewijs van de oorlogsmisdaden die door Russische troepen tegen Oekraïense burgers zijn gepleegd. Het beeld rijst op als een zeer pijnlijk historisch feit en benadrukt de moord op toekomstige generaties Oekraïners. Door het beeld een platform te geven, hoopt de jury dat de wereld zal stoppen en de ondraaglijke realiteit van deze oorlog zal erkennen en nadenken over de toekomst van Oekraïne.’

Drie andere wereldwijde winnaars werden donderdag ook geselecteerd.

Mads Nissen won Photo Story of the Year voor zijn serie foto’s die het dagelijkse leven in Afghanistan documenteren. Anush Babajanyan won de Long-Term Project-prijs over toegang tot waterrechten in Tadzjikistan, Kirgizië, Oezbekistan en Kazachstan. Mohammed Mahdi won de Open Format-prijs voor zijn multimediaproject waarin hij de stijgende zeespiegel onderzoekt en de impact op gemeenschappen in Alexandrië, Egypte.

De uiteindelijke winnaars werden geselecteerd uit meer dan 60.000 inzendingen van 3.752 deelnemers uit 127 landen.

‘De vier wereldwijde winnaars vertegenwoordigen de beste foto’s en verhalen uit de belangrijkste en meest urgente verhalen van 2022′, schreef juryvoorzitter Brent Lewis. ‘Ze helpen ook om de traditie voort te zetten van wat er mogelijk is met fotografie, en hoe fotografie ons helpt de universaliteit van de menselijke conditie te zien.’

Nissen werkte in 2022 in Afghanistan en was getuige van de nasleep van de terugtrekking van de Amerikaanse en geallieerde troepen in augustus 2021 na 20 jaar.

“Mijn hoop met dit werk is meer dan wat dan ook om niet alleen bewustzijn te creëren, maar ook betrokkenheid bij de miljoenen Afghanen die momenteel dringend voedsel en humanitaire hulp nodig hebben”, zei Nissen in een verklaring van World Press Photo.

De ouders van de 15-jarige Khalil Ahmad konden geen voedsel voor het gezin betalen en besloten zijn nier te verkopen voor 3.500 dollar. Na de operatie lijdt Khalil aan chronische pijn en heeft hij niet langer de kracht voor voetbal en cricket. Het gebrek aan banen en de dreiging van hongersnood hebben geleid tot een dramatische toename van de illegale orgaanhandel. Herat, Afghanistan. Foto door Mads Nissen/Politiken/Panos Pictures

Nissen’s verhaal behandelt de terugkeer van de Taliban aan de macht in het land, de gevolgen van het stopzetten van internationale middelen en economische programma’s, binnenlandse export van goederen en diensten, veranderingen in het dagelijks leven van vrouwen en uiteindelijk de effectieve ineenstorting van een toch al kwetsbare Afghaanse economie. .

Schattingen voor 2022 suggereren dat 97 procent van de bevolking onder de armoedegrens leeft en dat 95 procent van de mensen niet genoeg te eten heeft. Negen miljoen mensen dreigen hongersnood te krijgen en volgens de VN zijn meer dan een miljoen kinderen ernstig ondervoed. COVID-19, intense droogtes en het onvermogen van hulporganisaties om hulp te bieden aan mensen in nood hebben allemaal de crisis verergerd, die naar verwachting in 2023 alleen maar zal verergeren.

Vrouwen en kinderen bedelen om brood buiten een bakkerij in het centrum van Kabul, Afghanistan. Brood is een hoofdbestanddeel in Afghanistan, maar door de stijgende prijzen zijn steeds meer mensen gedwongen volledig te vertrouwen op het medeleven van anderen. Foto door Mads Nissen/Politiken/Panos Pictures

De jury vond het werk een relevante en waardevolle kijk op de Taliban-overname van het land en de veranderende economische en culturele normen die daarop volgden.

‘Het project toont een waterdichte, traditionele aanpak die de mislukkingen van het Amerikaanse avontuur in Afghanistan verheldert om ons een goed afgerond beeld te geven van hoe deze mislukkingen de mensen hebben beïnvloed’, aldus de jury.

Hojatullah, 11 maanden oud, wordt onderzocht in een kleine kliniek in Alibeg, nabij Bamiyan, Afghanistan. Hoewel hij erg jong is, lijdt hij al aan ernstige ondervoeding, een veelvoorkomend probleem in dit dorp waar de meesten overleven op een dagelijks dieet van wit brood en thee. Foto door Mads Nissen/Politiken/Panos Pictures

De prijzen erkenden ook Babajanyan voor haar project over toegang tot water in Centraal-Azië, waar vier niet aan zee grenzende landen strijden om een ​​beperkte watervoorraad die kleiner wordt als gevolg van klimaatverandering.

Jarenlang hadden de vier naties Tadzjikistan, Kirgizië, Oezbekistan en Kazachstan samengewerkt om de toegang tot de rivieren Syr Darya en Amu Darya met stroomopwaarts gelegen landen te beheren. Afhankelijk van een levering van waterkracht die niet voldoende was om in de winterbehoeften te voorzien, ontvingen ze energie uit fossiele brandstoffen uit stroomafwaarts gelegen landen tegen prijzen die door de Sovjetregering werden gesubsidieerd. Door deze regeling konden stroomopwaarts gelegen landen in de winter water vasthouden, dat ze in de zomer zouden vrijgeven als het nodig was voor irrigatie in belangrijke landbouwgebieden stroomafwaarts.

Bezoekers fotograferen de Rogun-dam, die in het oosten van Tadzjikistan wordt gebouwd om hydro-elektrische energie te leveren. De 335 meter hoge dam moet in 2028-2029 klaar zijn. Foto door Anush Babajanyan VII Photo/National Geographic Society

De ineenstorting van het Sovjet-subsidiesysteem heeft ertoe geleid dat stroomopwaarts gelegen landen meer water vrijgeven om in de winter energie op te wekken, wat resulteert in stroomafwaartse overstromingen en minder water voor irrigatie in de zomer. Stroomafwaartse landen hebben zich verzet tegen de pogingen van Kirgizië om betaling voor water af te dwingen.

De recente droogtes hebben de situatie alleen maar verergerd.

Dinara, 18, zit bij een familielid op haar trouwdag in Muynak, Oezbekistan. Ooit een haven aan het Aralmeer, ligt Muynak nu meer dan 150 kilometer van de kust. Dinara’s vader en nieuwe echtgenoot reizen daarheen om kleine Artemia salina artemia te kweken. Haar grootouders werkten ook in de visserij, toen Muynak nog aan de waterkant lag. Foto door Anush Babajanyan VII Photo/National Geographic Society

‘Water is verweven met hun leven. Het leven van mensen verandert ook omdat het klimaat verandert, en ook zij moeten zich daaraan aanpassen’, zei Babajanyan. ‘Ik wilde deze krachtige geest vastleggen. Een van de redenen waarom ik blij ben dat dit project een winnaar is, is dat het betekent dat ik het verhaal met een breder publiek kan delen. Verhalen uit Centraal-Azië komen te weinig aan bod.’

De Zapadnyy Suek-gletsjer in Naryn, Kirgizië, is een bron van de Naryn-rivier, die op zijn beurt uitmondt in de Syr Darya-rivier. De Syr Darya loopt langs Oezbekistan en stroomt door Kazachstan naar de overblijfselen van het Aralmeer. Foto door Anush Babajanyan VII Photo/National Geographic Society

De jury zei het op prijs te stellen dat ‘de fotograaf regionale clichés uit de weg ging en in plaats daarvan de strijd/schaarste met water bedachtzaam weergeeft door de uiteenlopende relaties van mensen met en gebruik van water in zijn verschillende vormen weer te geven. Er is een vlotte verbinding van beelden tussen landen die allemaal verenigd zijn door dezelfde strijd.’

Eindelijk, Mahdy’s meeslepend project combineert geluid, foto’s, tekst en micro-animaties om een ​​dagboekachtige ervaring te creëren van verzamelde verhalen en berichten van een vissersgemeenschap langs een kanaal in Egypte.

Mahdy’s interactieve website combineert audio met beeld om kijkers mee te nemen naar Egypte. Foto door Mohamed Mahdy

Generaties mensen hadden in en rond Al Max gewoond en leefden op de wateren van het Mahmoudiyah-kanaal, dat hun vissersboten met de Middellandse Zee verbond. Mahdy combineerde originele fotografie met gevonden afbeeldingen om de geschiedenis en de gemeenschap van Al Max samen te stellen, die verloren dreigt te gaan door de stijgende zeespiegel en een regeringsplan om mensen met geweld uit het gebied te verhuizen.

Tijdens zijn onderzoek leerde Mahdy van de liefdesbrieven of laatste woorden die in flessen werden gevonden die op de kust zouden aanspoelen, en voor zijn project moedigde hij bewoners aan om hun eigen brieven te schrijven, waarmee hij een archief van privéherinneringen opbouwde voor toekomstige generaties. Bezoekers van de website worden ook aangemoedigd om hun brieven te sturen naar de inwoners van Al Max, waarmee een communicatiekanaal naar de buitenwereld wordt geopend.

Verzamelde brieven, beide gevonden door en geschreven door bewoners rond het Mahmoudiyah-kanaal. Foto door Mohamed Mahdy

De jury zei onder de indruk te zijn van het ‘grondige onderzoek en de betrokkenheid van de fotograaf bij de foto’s, wat resulteerde in een holistisch verhaal en het publiek de kans gaf om de kwestie te visualiseren en ermee om te gaan’.

Foto door Mohamed Mahdy

Deze foto’s en meer winnende foto’s van de 66e jaarlijkse World Press Photo Contest zullen zijn te zien in De Nieuwe Kerk, Amsterdam.